قیر استخراج شده از نفت یا سنگ‌های معدنی مخصوص، قیر خالص نام دارد که با توجه به منشاء تشکیل، طبقه‌بندی می‌شود. قیرهای خالص همچنین برای اینکه خواص مورد نظر برای کاربردهای مختلف را پیدا کنند، تحت فرایندهای دیگر قرار می‌گیرند و انواع مختلف قیر را (ازجمله قیر دمیده، قیر محلول، قیر امولسیون، قیر پلیمری و...) را تشکیل می‌دهند
 
فهرست مطالب
 
    قیر
    قیرهای طبیعی
    قطران (Tar)
    قیرهای نفتی
    رفتار قیر
    قیرهای خالص
    اجزای قیر
    قیرهای دمیده
    قیرهای محلول
    قیرهای امولسیونی
    انواع امولسیون قیر
    قیرهای امولسیونی
    انتخاب نوع قیر
    آزمایش های قیر
    آزمایش درجه نفوذ
    آزمایش تعیین نقطه نرمی قیر
    آزمایش خاصیت شکل پذیری قیر (خاصیتانگمی)
    آزمایش نقطه اشتعال قیر
    آزمایش نقطه شکنندگی فراس
    آزمایش لعاب نازک قیر
    ویسکوزیته
    ویسکوزیته سی بولت فیورول
    رفتار قیر
    نقصان های استانداردهای فعلی
    انواع پلیمرها
 
 
-قيرهاي مصرفي در صنعت راهسازي، شامل عناصر اصلي متشكل از كربن و هيدروژن و عناصر فرعي ديگر شامل گوگرد، اكسيژن، ازت و ديگر اجزاء به مقدار بسيار كم، از سري هيدروکربنهايي هستند كه ساختار شيمايي كاملاً  متفاوتي دارند.
 
-قيرهاي خالص از نفت خام و قطران از ذغال سنگ به دست مي آيد.
 
-قطران از کربنيزه شدن ذغال سنگ و يا چوب و يا نظير آنها در خلاء حاصل مي گردد.
 
-معمولا جهت مشخص نمودن منشأ قطران از پسوند چوب يا ذغال سنگ استفاده مي گردد (قطران چوب يا قطران ذغال سنگ).
 
-قير ماده اي ويسکوالاستيک (Viscoelastic) است. لذا قير در دماهاي بالا روان است و در دماهاي پايين (20- درجه سانتي گراد) شکننده است. در دماهاي مياني محيط قير به صورت ويسکوالاستيک عمل مي کند؛ يعني حالت بين اين دو مورد را دارد.
 
-امولسيون‌هاي قير پس از مصرف در تماس با مصالح سنگي شکسته شده و قير آن به صورت لايه‌ نازکي سطح دانه‌ها را اندود کرده و آب آن تبخير شده و يا جريان پيدا مي‌کند.
 
-نوع قيري که راهسازي به کار مي‌رود با توجه به عوامل و شرايط جوي، نوع و شدت ترافيک ، نوع روسازي ، جنس و دانه‌بندي مصالح سنگي و نحوه اجراي روسازي مشخص مي‌گردد